
Λίγα λόγια για το έργο:
Πώς μπορεί μια παρτίδα τάβλι να μετατραπεί σε ταξίδι; Ο Δημήτρης Κεχαϊδης με ΤΟ ΤΑΒΛΙ του, ακριβώς αυτό μας προσφέρει: Ένα ταξίδι σε μια μικροαστική, πνιγερή αυλή του Θησείου, αρχές δεκαετίας ‘70, όπου η ζωή εγκλωβίζεται σε κακές μόνο ζαριές.
Ο Κόλιας, πρώην ήρωας (;) και νυν λαχειοπώλης, με όραμα την έκδοση του αυτοβιογραφικού βιβλίου του, αναμετράται, ζαριά τη ζαριά, σε μια αριστοτεχνική σύγκρουση λόγου, συναισθημάτων, ονείρων και συμβιβασμών με το Φώντα – αδελφό της γυναίκας του. Ο Φώντας, οραματιστής του μεγάλου κέρδους, σαν θηρίο
φυλακισμένο σε ζωή που τον πνίγει, ψάχνει απεγνωσμένα τον τρόπο να σπάσει τα δεσμά του.
Εμπνέεται τη μεγάλη κομπίνα. Αυτή που θα βάλει τέρμα στην ανέχεια, στη μιζέρια και στην αθλιότητά τους. Μόνο που το σχέδιό του απαιτεί θυσίες. Και, η εκμετάλλευση ανθρώπων που πεινάνε στην Μπιάφρα, φαίνεται απλή, γιατί εύκολα βαφτίζεται «βοήθεια».
Πόσο εύκολο είναι όμως να θυσιάσει κάποιος τηγυναίκα του; Την αξιοπρέπειά του; Τη συνείδησή του;
Μάλλον κι αυτό, θέμα ζαριάς είναι.
Όπως όλη η ζωή τους…